Kerstavond in Haiti

Deze 24e december zal een speciale plek in onze herinnering krijgen.
Met ons eigen kerstkindje in een ver vreemd land.

Maar het voelt heel erg goed hier.
We vinden Haiti een land wat ons doet herinneren aan diverse andere landen die we voorheen al met hebben bezocht. Het kleurrijke en vrolijke van Brazilie, het onderkomen en vervallene van Cuba, de vochtige warmte van Indonesie en het pittoreske van de Moesel.

Afgelopen nacht hebben we even de hotelkamer een beetje moeten verbouwen want we hadden er 2 middelgrote bedden op staan waarvan wij in 1 lagen en Ziggy in het andere. Echter dit bed was voor hem toch net iets te groot en te hoog en diverse keren bungelde hij op het randje van de afgrond. Marina is toen bij hem gaan liggen maar ook dit wekrte niet echt. We hebben uiteindelijk de bedden helemaal bij elkaar gezet (wat nog niet zo gemakkelijk met al het meubilair wat er tussen stond) en er 1 groot vliegend tapijt van gemaakt van 3 mtr. Ziggy in het midden, Marina en ik als poortwachters aan de zijkanten. Dit werkte gelukkig.
Vanochtend wederom vroeg uit de veren en om 7.30 zaten we fris en fruitig aan het luxe ontbijt aan het zwembad van het hotel. Ziggy keek zijn ogen uit naar het grote blauwe water oppervlak, en op een afstand was dat voor hem best te doen.
Na het ontbijt hebben we in de hotelkamer wat gespeeld en schoven we zo met z’n 3-en weer aan aan de lunchtafel.
Na de lunch was het tijd voor Ziggy’s middagnap, maar dat zag hij zelf helemaal niet zitten.
Hij was voor de 1e keer heel erg verdrietig, huilde op een hele speciale manier: hij zette steeds in met een huilgeluid en eindigde met een lang gejammer van 1 bepaald woord.
Alsof hij iemand of iets riep maar we konden hem helaas daarin niet verstaan.
Het gejammer werd gelukkig al snel zachter en korter en uiteindelijk viel hij na 10 minuten helemaal bezweet in slaap. Het is goed dat hij ook deze kant van zichzelf laat zien want verdriet mag hij heel zeker hebben. Je kunt je onmogelijk voorstellen wat in zijn kleine krullebolletje allemaal omgaat.
Maar hij werd na 1,5 uur weer wakker met een vrolijk humeur en dat voelt gelukkig weer een stuk beter.
Rob is met hem nog even wat gaan filmen in het hotel en om 18 uur werden we verwacht in de bar/restaurant voor een kerstborrel met champagne!
Het is niet druk in het hotel en Ziggemans is als enig kid de jongste gast.
We zijn samen met enkele andere families uit Canada, Frankrijk, VS aan tafel geschoven op uitnodiging van de eigenaar van het hotel. De dochter van deze man is getrouwd met de zoon van de Nederlandse Consul in Haiti, dus hij was meteen geinteresseerd in het Nederlandse Adoptieverhaal van Ziggy. Op zich erg vreemd dat hij hier zo weinig vanaf wist want dit hotel herbergt altijd heel veel adoptie ouders die in Haiti verblijven.

Gelukkig gedroeg Ziggy zich heel goed aan tafel en werden ook de andere gasten geamuseerd met enkele van zijn muziek kaarten. ;-)
Na 2 uur vonden we het wel welletjes en gingen Jozef en Maria op weg met hun kerstkind naar een kamer die vrij was voor een welverdiende nachtrustzzzzzzzzzzzzz.

Joyeux Noell


En morgen vroeg weer op voor ons en vertrek richting Port au Prince Airport!!! Spannend dagje voor onze kleine kabouter.

XXXX