Weekend

Hallo allemaal,ook zo aan het genieten van het lekkere weekend?
Als ik dit aan het schrijven ben zitten we naar voetbal te kijken PSV-Exelcior, bord bami op schoot en voeten op tafel.
Vele van jullie zal dit ritueel wel bekend voorkomen.
Momenteel is het zondag avond half tien en een groot deel van de dag is het regenachtig weer geweest hier.
Dat wil zeggen dat de regen net zo nat is als in Nederland, maar dan 25 graden warmer, dus er wordt minder gemopper.
Zaterdagmorgen zijn we naar het eiland Sabang geweest, even ten noorden van Bandah Aceh.
We zijn met z'n vieren er na toe gereden, dat wil zeggen, Qrien en ik, en twee jongens die bij DHV werken Mark en Goping.
We hadden met onze taxichauffeur afgesproken 8 uur omdat we de andere ook nog op moesten halen in een ander guesthouse
en de boot naar Sabang ging om half 10 dus we hadden een deadline te halen.
Maar ja, dit is Indonesie, dus 8 uur is zeer flexibel hier.
Jan Kraaij van ons guesthouse hier heeft er een leuk woord voor "het rubber uurtje" dwz op een vije dag heb je wat speling in de afspraken die je maakt.
Maar, twintig minuten later komt ons afspraak wonderbaarlijk toch nog aan te gekakken. Dus wij als de wiedeweerga ervandoor.
Gelukkig toch nog ruim op tijd voor de boot naar Sabang.
Je hebt 2 soorten boten er na toe, een langzame, die er toch een paar uurtjes over doet, en een snelle boot die er drie kwartier over vaart. Onze keus is gevallen op nummer 2.
Voor 70000 rupia's (5 euro) mochten we instappen.

De tocht op de boot is zeer relaxt, je zit in een soort vliegtuigstoel en kunt lekker naar buiten kijken.
In Sabang aangekomen staan de taxi's al aan je trekken om te zorgen dat jij hun klant wordt.
We kiezen voor een donkerblauwe, omdat dat goed bij onze kaki kleurige broek staat.(het oog wilt ook wat) ??
De tocht op het eiland Sabang richting Iboh is een hobbelende ervaring.
Het eerste stuk vanaf de boot is nog wel redelijk, daarna is het naadje pet.
De firma Heymans kon er makkelijk een paar jaar een asfaltcentrale laten neer zetten met constante bezetting.
Over 20 kilometer deden we 1 uur, dus.
Onderweg een waanzinnig uitzicht over zee.
Zelfs apen lopen hier los over de weg.
Het bijzondere leuke plaatje Iboh is weldra bereikt en het 'chillen' is begonnen.
Wat opvalt is dat er ontzettend veel backpackers zijn die Sabang even aandoen om even te relaxen, weetje wel, even de boel de boel laten,effe chillen,ach,je hebt er vast wel eens over gelezen in een glossie magazine.
Wij beginnen even met een 'tas koffie' en een broodje tonijn,ook lekker.
Vervolgens toch maar de stoute zwembroek aangetroken en in het lauwe zeewater gedoken.
Heerlijk, daar wordt je weer mans van!!
In dit stuk van Sabang mag er alcohol gedronken worden,maar dit is alleen 's avonds.
Het eten in het restaurant is ook westers, aangepast aan de vele toeristen die altijd dit stukje eiland aandoen.We hebben met verschillende mensen gesproken die over de hele wereld aan het reizen zijn.
Prachtig om te horen, maar ik denk niet dat dit iets voor mij is om zo lang van huis te zijn en alleen te reizen bv door Iran, Afganistan enz.
Maar ja ieder zijn ding.
Volgende morgen lekker ontbijtje gehad en we besloten een bootje te huren om aan de overkant om een ander eiland te varen.
Waanzinnig mooi. Het water is ontzettend helder en je ziet vissen zwemmen in de meest fantastische kleuren.
Om 2 uur vertrok de taxi weer richting boot, en zit het eerste weekend er weer bijna op.
Onderweg een heleboel regen gehad, het water gutste uit de grauwe hemel, ik moest denken aan Nederland.
Maandagmorgen 28 januari begon voor ons de tweede week.
We reden weer richting hoofdkantoor, en Arfan zat al bij de directeur in z'n kamer om bepaalde afspraken te maken met hem.
We wilden nu wat meer pressie gebruiken om bepaalde dingen uitgevoerd te krijgen.
Allereerst moeten we gravers hebben om diversen leidingen op te graven en te controleren of er daadwerkelijk leidingen lopen.
Dit bleek vorige week nog niet zo duidelijk te zijn, wie, wat, hoe en waar.
We gingen naar een paar afsluiters die vorige week al opgegraven waren en gingen controleren of dat ze allemaal open stonden. Nee dus.
2 stonden er dicht en nadat we ze opengezet hadden bleek toch dat we op diversen plaatsen meer druk hadden. Godzijdank,ik trakteer op koffie.
's Middags hadden we met Jan Kraaij onze 'huisbaas'afgesproken om met hem naar het pompstation te gaan.
Jan is theoretisch wat meer thuis in grote leidingwerken en drukberekeningen.
Dankzij hem hebben we nu wat meer inzicht in het geheel gekregen.
Morgen gaan we weer verder zoeken in het grote spinneweb van Bandah Aceh.
Tot morgen.