2 weken in Kepèl alias Keppel!

9 januari: precies 2 weken thuis met Ziggy!

Wat een onvoorstelbaar aanpassingsvermogen hebben deze kids!
Hij voegt zich in ons leven alsof het de normaalste zaak van de wereld is! En pa en ma, die moeten het dan ook maar heel normaal vinden dat er 'zomaar' een 3,5 jarige peuter op de Ringovenstraat komt binnen gebonjourd!

De 1e week was de week van oud en nieuw: voor iedereen al een rare week waarin het ritme ver te zoeken is en dat was het voor ons al helemaal.
De 1e paar nachten waren voor Ziggy dan ook erg moeilijk vooral tijdens het naar bed gaan. Het loslaten van zijn nieuwe vertrouwde omgeving en dan in slaap te vallen en niet weten wat de dag van morgen je brengt is voor zo'n klein mensje nog niet te bevatten.
En dan zoveel nieuwe dingen om je heen:
grote en kleine blanke mensen, Phill de hond, auto's (oftewel 'machiens' zoals Ziggy telkens roept), kinderzitje, sneeuw, afstandsbediening, winkelwagentjes, oliebollen, hondenmand, houtkachel die très chaud is, bad (om het nog maar niet te hebben over een douche), 'karboet', volumeknoppen, opa en oma & opa en oma, handschoenen, Bruce (waaah eng), kaarten van Hallmark waar GEEN muziek uit komt......je moet het toch maar allemaal even verwerken in je kleine bruine krullenkopje!
Maar na een paar nachten vond hij toch al weer snel een ritme om uiteindelijk toch met een half uurtje in slaap te vallen.(het liefst op een boek of op zijn Ruben-keyboard)

De uren overdag hebben we de afgelopen 2 weken volop gevuld met het bezoeken van veel familie en vrienden. Ziggy vindt het allemaal geweldig: hup in de 'machien' en maar zien waar je nu weer bij aan de tafel schuift ;-)
We hadden het zelfs zo luxe dat we onze eigen catering aan huis hadden!
Geweldige verwennerij van een zeer smakelijk niveau!!! Die houden we erin!

Wat eten betreft heeft hij ook al zowat de hele 'schijf van vijf' in Nederland gehad: erwtensoep, karboet, pannenkoeken, peperkoek, komkommer, toetjes (mét slagroom), vlokken, friet, bitterballen, oliebollen, indiaas, vissticks, puree, knakworsten... hij lust het allemaal! We moeten echt letten met opscheppen in zijn kommetje want wat er eenmaal in ligt wordt niet meer teruggeven!

Naast de gezellige uitjes hadden we ook nog enkele formaliteiten af te handelen (we zijn echt nog niet klaar met de procedure hoor) zoals aangifte bij de afdeling Burgerzaken van onze nieuwe gemeente Peel & Maas.
Na enkele telefoontjes en 2 vergeefse pogingen bij het gemeentehuis zelf was het ons uiteindelijk toch gelukt om een afspraak te maken.
Want de afdeling Burgerzaken was tussen kerst en oud/nieuw gesloten, alleen natuurlijk WEL open voor geboorte en overlijden.
* En nee, niet open voor ons: want Ziggy wàs toch al geboren, dus dat had echt geen haast.
* En nee, niet open voor ons: met wie spraken we dan die dat zo zeker wist? Maar deze mevrouw kon ons niet haar naam geven want na 1 januari werkte zij niet meer bij de Gemeente.
* En nee, niet open voor ons: want die verplichte aangifte binnen 3 dagen op zijn tijdelijke visum (gezet met een dikke rode stempel in ziggy's paspoort) was echt niet zo heel belangrijk en strikt....

Jammer dan, dat ze met ons te maken hadden, en wij toch echt eisten om ons wél binnen 3 dagen te ontvangen op hun 'gesloten' afdeling burgerzaken om zo aan onze verplichtingen te voldoen.
Pff ej, wat een gedoe...
Gelukkig werkte de IND in Eindhoven deze week beter mee en waren we daar binnen 20 minuten klaar en stonden we mét beschikking voor Ziggy, om voorlopig in Nederland te mogen blijven, op zak weer buiten. Normaal moet je er speciaal voor terugkomen om het definitieve papiertje op te halen, maar de ambtenaar van Min. van Justitie was ons goed gezind.
Misschien kwam het ook wel omdat Ziggy deze man constant als een papagaai na zat te praten bij alles wat hij ons (probeerde) uit te leggen. Dit maakte het gesprek behoorlijk lacherig en vlotjes.

En praten dat kan hij!
Hele (fantasie) verhalen krijgen we te horen de hele dag door en ook als een van ons 2 aan het bellen is neemt hij zo de telefoon over en kwekt alsof hij de ander aan de lijn al jaren kent.

Al met al:
de afgelopen 2 weken zijn voorbij gevlogen en in deze korte tijd heeft Ziggy al aan iedereen die hem in zijn diep bruine ogen heeft gekeken een heel duidelijk visite kaartje afgegeven....
om deze kleine man kun je niet meer heen!

Lieve groetjes vanaf de Ringovenstraat 11!